Zuzanna Maria Głowacka / kuratorka Projektu OFF Opera

reżyserka, kuratorka, producentka, menadżerka, animatorka kultury, a kiedyś także śpiewaczka operowa… 
Pracuje w Stowarzyszeniu Młodych Animatorów Kultury (SMAK), z którym prowadzi przestrzeń kulturalną Fyrtel Główna, a także programuje kolejne edycje projektu OFF Opera. Spełnia się realizując społeczno-artystyczne działania. Sercem jej projektów są nieskrępowane rozmowy. Dwa z nich, które obecnie pochłaniają jej uwagę to Projekt TAXI we współpracy z Łoną oraz Rozmowy o śmierci w ramach stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego.
Kiedy myśli o bliskiej przyszłości, najczęściej otwiera zeszyt i planuje. Ma całe strony zapisane zadaniami do wykonania, niekończące się To do list przepisuje później z tygodnia na tydzień. Kiedyś napisała do siebie  list. Ma zamiar go przeczytać dopiero za dziesięć lat. Od tego listu wszystko się zaczęło – cały pomysł na tegoroczny OFF…
fot. Krystian Daszkowski

Daniel Stachuła / kurator Projektu OFF Opera

animator i menedżer kultury, teatrolog i polonista, współtwórca Stowarzyszenia Młodych Animatorów Kultury
Obecnie zajmuje się rozwijaniem projektów kulturalnych i społeczno-artystycznych realizowanych przez SMAK (OFF Opera, Fyrtel Główna), a także współpracuje z kilkoma instytucjami kultury i sztuki jako pedagog teatru. Prowadzi zajęcia, warsztaty, szkolenia, opiekuje się procesami twórczymi.
W przyszłości dostrzega szansę na wdrożenie nowego modelu funkcjonowania działań twórczych: społeczne instytucje kultury – otwarte na odbiorców i odbiorczynie, inkluzywne, zdeinstytucjonalizowane oraz realizujące różnorodne działania we współpracy ze społecznościami. Przyszłością są także działania inter- i transdyscyplinarne łączące praktykę twórczą z badaniami nad kulturą (w sposób rzeczywisty, nie zaś deklaratywny).
fot. Krystian Daszkowski

Ewelina Chatłas / kuratorka Projektu OFF Opera

muzykolożka, menadżerka i animatorka kultury, opiekunka procesów twórczych, animatorka społeczności lokalnych, członkini Stowarzyszenia Młodych Animatorów Kultury
Obecnie pełni funkcje kuratorki oraz koordynatorki projektów kulturalnych i społeczno-artystycznych realizowanych przez Stowarzyszenie Młodych Animatorów Kultury, a także współpracuje z Centrum Sztuki Dziecka przy tworzeniu Biennale Sztuki dla Dziecka.
Na przyszłość stara się wciąż patrzeć z nadzieją i oczekiwaniem, wierząc że działania kulturalne, zwłaszcza te we współpracy ze społecznościami i w szacunku dla tego, co nas otacza, przyczyniają się do wzmocnienia postawy odpowiedzialności za to, co wspólne i to, co nieodnawialne.

 

fot. Krystian Daszkowski

Zdenka Pszczołowska / reżyserka off-opery „Kongres 2071”

reżyserka, dramaturżka
Obecnie pracuję nad tekstem dramatu o Marcelinie Kulikowskiej, a także nad dramaturgią spektaklu na podstawie Pani Bovary i nad spektaklem, o którym jeszcze nie mogę szczegółowo opowiadać.
O przyszłości wolę nie myśleć, chociaż nie mogę nie myśleć, więc myślę o niej dużo i często; lubię podważać popularne o niej wyobrażenia. 

Andrzej Konieczny / kompozytor off-opery „Kongres 2071”

kompozytor, twórca nowych mediów
Obecnie kończy doktorat w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu oraz studiuje ArtScience na Uniwersytecie Artystycznym w Hadze. W ramach badań stara się wypracować język muzyczny, który jednoczy działania kompozytorskie, improwizatorskie oraz zaangażowanie społeczne. Uważa, że przyszłość i teraźniejszość są ze sobą blisko skorelowane i niemożliwym jest mówić o nich rozdzielnie.
W przyszłości dostrzega szansę na wdrożenie nowego modelu funkcjonowania działań twórczych: społeczne instytucje kultury – otwarte na odbiorców i odbiorczynie, inkluzywne, zdeinstytucjonalizowane oraz realizujące różnorodne działania we współpracy ze społecznościami. Przyszłością są także działania inter- i transdyscyplinarne łączące praktykę twórczą z badaniami nad kulturą (w sposób rzeczywisty, nie zaś deklaratywny).

Oskar Malinowski / choreograf / „Kongres 2071”

aktor, tancerz, performer, choreograf
Obecnie współpracuje z Komuna/Warszawa, Nowym Teatrem w Warszawie, Teatrem Fredry w Gnieźnie, Teatrem im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatrem Studio w Warszawie, Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Teatrem Narodowym w Warszawie. Jego choreografię możemy oglądać w teatrze, filmach oraz teledyskach. Ze spektaklem „Cezary idzie na wojnę”, reż. Cezary Tomaszewski występował na festiwalach w Nowym Jorku, Santiago de Chile, Monachium, Edynburgu, Brukseli, Salzburgu, Tel-Awiwie. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne. 
W przyszłości ma ochotę tylko na więcej.

Jan Skorupa / „Przyszłość: Soundtrack”

kompozytor, artysta dźwiękowy
Jako twórca inspiruje się zmiennością oraz ulotnością dźwięku, jego organicznością i permanentną ewolucją. Ideę tę stara się realizować zarówno w domenie muzyki instrumentalnej, elektronicznej jak i w formie instalacji dźwiękowych. Przyszłość w obecnych czasach przestała wiązać się dla mnie z czymś oczekiwanym i pożądanym. Wizja zbliżającej rewolucji ekologicznej przytłacza, dojmuje, wtłacza do głowy tylko jedno zdanie: NO FUTURE.

Marcin Kluczykowski / „POSTE RESTANTE”

człowiek o zainteresowaniach kulturalnych i aspiracjach reżyserskich
Obecnie przygotowuję dwa filmy krótkometrażowe i teledysk.
W przyszłości chciałbym trochę mniej myśleć o przyszłości.

Magdalena Bojdo / „POSTE RESTANTE”

autorka zdjęć, operatorka kamery
Obecnie realizuję zdjęcia do filmów dokumentalnych, fabularnych i projektów artystycznych.
W przyszłości lubię to, że zaskakuje. Daje się poznać dopiero w teraźniejszości.

Grzegorz Myćka / „Bajka robotów”

grafik, ilustrator, autor krótkich form animowanych, wykładowca UAP i Collegium da Vinci, prowadzący Pracownię Grafiki w CK ZAMEK w Poznaniu, członek kolektyw ilustratorów ILU NAS JEST
Obecnie zajmuję się cyklem ilustracji dotyczących problemów życia młodych dorosłych we współczesnej Polsce, pracuję też nad identyfikacją wizualną do Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych OFF CINEMA a w międzyczasie kończę swoją pracę doktorską. 
W przyszłość widzę coś, co jest dla mnie niezwykle trudne do zdefiniowania, ponieważ jestem osadzony bardzo mocno w teraźniejszości, trwającej chwili, umykającym momentom i wrażeniom. Jeżeli już miałbym starać się opisać to, czym ona jest, to sądzę, że przede wszystkim niewiadomą, tajemniczą i nieznaną nikomu rzeczywistością, pozwalającą odkrywać się stopniowo i powoli. Najważniejsze jednak w przyszłości jest fakt, że nie jest z góry określona.

Szymona Kubka / „Bajka robotów”

operator filmowy i montażysta
Obecnie prowadzi Moonphase Studio, które produkuje materiały filmowe dla znanych polskich marek oraz firm. Przyszłość postrzega jako swobodny i niezobowiązujący termin.
Uważa, że lepiej zwracać uwagę na to co jest “tu i teraz”, czerpać z tego doświadczenie, niż planować pustą przestrzeń, która czasem może nas bardzo zaskoczyć.

Magdalena Ośko-Bogunia i Maciej Bogunia / „Ostatni dzwonek”

Ośko/Bogunia – duet wizualny. Obecnie pracujemy nad materiałem making of finału projektu Grand re Union realizowanego przez Art Station Foundation, dokumentacją spektaklu „Pierwszy strzał” Teatru Ósmego Dnia a także plakatem do premiery spektaklu „Don Giovanni” dla Teatru Wielkiego w Poznaniu.
Niech przyszłość pozostanie zbiorem możliwości!

Sebastian Dembski / „Ostatni dzwonek”

kompozytor i artysta dźwiękowy, członek nieformalnej grupy KOKS oraz działacz Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza
Obecnie pracuję nad udźwiękowieniem animacji o historii Teatru Wielkiego w Poznaniu. Wkrótce rozpoczynam pisać swoją nową operę o snach w późnym kapitalizmie. Ostatnie kilkanaście miesięcy pandemii uświadomiło mnie jeszcze bardziej w tym, co było przewidywane przez wiele myślicielek i myślicieli z nurtów nowej humanistyki odnośnie przyszłości.
W przyszłości czeka nas coraz więcej różnego rodzaju kryzysów, które przyniosą jeszcze większe dysproporcje klasowe – dotykając w nie tylko osoby żyjące w krajach półperyferyjnych i peryferyjnych, ale również w rozwiniętych państwach centralnych. Jedną z możliwości na spowolnienie procesów intensyfikacji nierówności jest szeroki dostęp do wysokiej jakości usług w ramach sektora publicznego – w szczególności obszaru edukacji.